Enkaz alanına ilk ulaşanlardan Semiha: 2 aylık bebeği korumak için ceketimin arasına koydum.

KAHRAMANMARAŞ’ta meydana gelen depremlerde yıkılan binalardan biri olan Bağlar ilçesindeki Hisami Apartmanı’na ilk ulaşan sağlık ekiplerinden Sağlık Görevlisi Semiha Yavuz (29), “2 aylık sokak bebeği aldım. Anne ve babası enkaz altındaydı.Bebeği soğuktan korumak için ceketimin arasına aldım.Ben de 1999 depremini yaşamış bir insandım. Ben de küçüktüm, o anları hissettim. Diğer hastalara baktıktan sonra bebeği Selahaddin Eyyubi Devlet Hastanesine götürdüm” dedi.

Kahramanmaraş’ta meydana gelen 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki depremlerde Diyarbakır’da 1’i boş olmak üzere 7 bina yıkıldı. İl Sağlık Müdürlüğü ekipleri depremin ilk anından itibaren enkaz bölgelerinde arama kurtarma faaliyetlerinde görev aldı. Yıkılan apartmanlara ilk ulaşan sağlık ekipleri, yaşadıkları anları anlattı.

Bağlar ilçesinde yıkılan Hisami Apartmanı’nın enkazında 2 aylık bebeği kolunun altında soğuktan koruyarak hastaneye taşıyan sağlık görevlisi Semiha Yavuz, “O sırada başka bir vakadaydım. Olayı incelerken komuta merkezim aradı ve sarsıntı olduğunu, binaların yıkıldığını, bir an önce olay yerinden ayrılmamız gerektiğini söyledi.Hasta yakınlarıyla görüştükten sonra olay yerinden ayrıldım. ve hastayla ilgili rastgele bir şey olmadığı için izin almak.bulunduğum Bağlar bölgesine gittim.Trafik yoğunluğundan yollar çok bozuktu.O yüzden sıkıntıyla oraya gittik.O anda muhtarla çalıştık. ilk vatandaş.İlk anda 4 kişilik aile aldım.Anne,baba,bir kız bir erkek aldım.Gerekli müdahalenin ardından hastaneye sevk ettim.Ardından 2 aylık bebek aldım. başıboş bebek bunu öğrendim Ailesi enkaz altındaydı. Bebeği soğuktan korumak için ceketimin ortasına koydum. Ben kendim 1999 beyin sarsıntısını yaşadım. Ben de küçüktüm, o anları hissettim. Bebeği aktıktan sonra Selahaddin Eyyubi Devlet Hastanesine götürdüm. Hastanedeki jandarma personeline teslim ettim. Üşüdüğümüzü söylemek çok kötü bir kelime olurdu. Ülkemiz ve insanımız zaten bu durumdadır. Olay yerinde insanların evi yok, insan olarak üşüme, acıkma gibi bir duygumuz olmadı. 18 yaşındaki acil tıp teknisyeni Faysal Erkek (40), anne olmama rağmen o duyguyu hissettim” dedi. depremzedelerin olumsuz etkilenebileceği için o an duygularını ifade edemediğini belirterek, “Ailemle birlikte depreme yakalandık. O anı yaşamak gerçekten çok kötüydü. Ailemi indirip güvenli bir yere bıraktıktan sonra İl Sağlık Müdürlüğü’nün toplanma alanına gittik. Oradaki görev dağılımı ile sahra hastanesini kurmakla görevlendirildim. Enkazdan çıkan yaralılara ilk olarak Galeria Sitesi’nde müdahale ettik. Ardından kalan yaralıları ambulans gruplarımızla birlikte hastaneye taşıdık. İlk saatlerden beri buradayım, hiç eve gitmedim, dinlenemedim. Bu durumda eve gidip dinlenmek aslında kabul edilemezdi. Biz sadece burada yardımcı olmak istedik. Yardım etmeye devam edeceğiz. Ailemle sadece telefonla görüşebildim. Sahra hastanesine gelenler yüzünden çok duygulandığımız anlar oldu ama bunu hiçbir şekilde ifade edemiyoruz. İhracat yaparsak depremzedeleri daha kötü etkileriz. Sağlık görevlisi Murat Acet (29), çöken binanın enkazından çıkardıkları İlayda isimli hamile kadına ulaştıklarını söyledi. Koluna girip serum taktı. İnsanlara yardım etmenin çok hoş bir duygu olduğunu söyleyen Acet, şunları söyledi:

“Nöbetçi olduğum gün depreme yakalandım. İlk işim ailemi aramak oldu. Ailemi aradıktan sonra grup arkadaşlarımla birlikte hazırlık yaptık. Bağlar ilçesinde yıkılmış bir binaya yönlendirildik. Yıkılan binada vatandaşlarımızın seslerini dinledik ve vatandaşların yardımıyla yaralıları çıkarmaya başladık.Yaralıları diğer ambulanslara teslim ettik.Onlar da hastaneye götürdüler.Orada bulunanların feryat ve feryatlarını duyanlar olay yerine gitti. kendimizi kötü hissediyoruz. Zor da olsa bu işi hakkıyla yapmak zorundayız. Halen bu şekilde çalışmaya devam ediyoruz. Polis Arama Kurtarma (PAK) ekibi ile birlikte çöken 8 katlı binanın son katında İlayda isimli hamile kadın” ifadesini kullandı. Kolunu çıkardıktan sonra serumu koyduk çok korktu sakinleştirmeye çalıştık ‘Artık bitti seni kurtardık’ dedim. büyük bir mutluluktu. Evine ulaşamazsak muhtemelen bebeğiyle birlikte orada ölecekti. Bunun motivasyonuyla birlikte çalışmalarımıza ara vermeden devam ettik.”